Ramsey Nasr
6 | een minimum
Op vraag van de vereniging 'Recht-op', een vereniging waar armen het woord nemen, kwam Ramsey Nasr in contact met vele kansarmen. Oorspronkelijk was het de bedoeling om een gedicht te schrijven ter ondersteuning van een dossier over onderhoudsgeld.
Aangezien dit een erg beperkt onderwerp was voor een gedicht, stelde Ramsey Nasr voor om het thema open te trekken naar kansarmoede in het algemeen en er een officieel stadsgedicht van te maken.
Het OCMW bood - nog voor het gedicht geschreven was - een buitenmuur aan het Mechelse Plein ter beschikking.
Op zaterdag 15 oktober 2005 werd 'een minimum', in een ontwerp van Gert Dooreman, onthuld in aanwezigheid van de burgemeester, vele kansarmen, belangstellenden en zelfs tv-ploegen.
een minimum
lees me dan
luister dan zacht
ik ben de muur
en muurvaste man
jarenlang zitten
mijn lief en ik stil
tegen dit plafond
van gitzwarte kas
en vanaf ons vel
begint de bodem
en daar is geen rek
om haar te omarmen
zij zit ertussen
ik zit eronder
en ja ik heb niks
jazeker ik ben niks
maar godmiljaar
ik kan overleven
ik knok tot nu
de jaren rond
van beens af aan
tot aan mijn dood
zal ik tegen u
dit plafond
en alle ogen
in uw mond
opknokken
ik zal uit mijn pree
tevoorschijn komen
meewandelen onder haar
met mijn kansarme zon
en rondbazuinen
hier staan wij
klein en fier
lijk een mens
op een plein
en ik zou met u
niet willen ruilen
ik zou er geld
voor willen geven
om net als u
mezelf te zijn